A saff fil-ħamrija għerja

749 saff fil-ħamrija għerjaAħna ħlejjaq maħluqa, dipendenti u limitati. Ħadd minna m’għandu l-ħajja fih innifsu.Il-ħajja ngħatat lilna u ttieħdet minna. Alla triune, Missier, Iben u Spirtu s-Santu jeżisti mill-eternità, mingħajr bidu u bla tmiem. Kien dejjem mal-Missier, mill-eternità. Huwa għalhekk li l-appostlu Pawlu jikteb: “Hu [Ġesù], li kien f’għamla divina, ma qiesx li s-serq kien ugwali m’Alla, imma żvojta lilu nnifsu u ħa s-sura ta’ qaddej, sar ugwali għall-bnedmin u magħruf dehra bħala bniedem » (Filippin 2,6-7). 700 sena qabel ma twieled Ġesù, il-​profeta Isaija jiddeskrivi lis-​Salvatur mwiegħed minn Alla: “Kiber quddiemu bħal żerriegħa, bħal nebbieta minn art niexfa. Ma kellu l-ebda forma u l-ebda splendore; rajnih, imma d-dehra ma għoġbitniex” (Isaija 53,2 Bibbja tal-Biċċier).

Il-ħajja, it-tbatija u l-att tal-fidwa ta’ Ġesù huma deskritti hawnhekk b’mod speċjali. Luteru traduċa dan il-vers: “Qabel quddiemu bħal fergħa”. Minn hawn l-għana tal-Milied: “Warda ħarġet”. Dan ma jfissirx warda, imma ross, li huwa rimja żgħira, friegħa rqiqa jew nebbieta ta’ pjanta u huwa simbolu għal Ġesù, il-Messija jew Kristu.

tifsira tal-istampa

Il-​profeta Isaija jpinġi lil Ġesù bħala żagħżugħa dgħajjef li tfaċċat minn art niexfa u għerja! Għerq li jispara f'għalqa għanja u fertili jaf it-tkabbir tiegħu għal ħamrija tajba. Kull bidwi li jpoġġi pjanta jaf li tiddependi minn ħamrija ideali. Huwa għalhekk li jaħrat, jiffertilizza, jaħdim u jaħdem l-għalqa tiegħu sabiex tkun ħamrija tajba u b’ħafna nutrijenti. Meta naraw pjanta tikber b’mod lussuż fuq wiċċ iebes u niexef, jew saħansitra fir-ramel tad-deżert, nistagħġbu pjuttost u nibku: kif tista’ xi ħaġa għadha tirnexxi hawn? Hekk jaraha Isaija. Il-kelma arida tesprimi li tkun niexfa u għerja, kundizzjoni li ma tistax tipproduċi l-ħajja. Din hija stampa tal-umanità mifruda minn Alla. Hija mwaħħla fl-istil tal-ħajja midinba tagħha, bl-ebda mod biex teħles mill-ħakma tad-dnub waħedha. Hija fundamentalment meqruda min-natura tad-dnub, mifruda minn Alla.

Is-Salvatur tagħna, Ġesù Kristu, huwa bħall-għerq tan-nebbieta, ma jieħu xejn mill-art hekk kif tikber, imma jdaħħal kollox fl-art għerja, li m’hi xejn, m’għandha xejn, u m’hi tajba għal xejn. “Għax intom tafu l-grazzja ta’ Sidna Ġesù Kristu, li għalkemm kien għani, madankollu fqir minħabba fikom, biex bil-faqar tiegħu intom tistu sinjuri” (2. Korintin 8,9).

Tista’ tifhem it-tifsira ta’ din il-parabbola? Ġesù ma għex b’dak li tah id-dinja, imma d-dinja tgħix b’dak li jagħtiha Ġesù. B’differenza minn Ġesù, id-dinja titma’ lilha nfisha bħal rimja żgħira, tieħu kollox mill-ħamrija għanja u tagħti ftit lura. Dik hija d-differenza kbira bejn is-saltna ta’ Alla u d-dinja korrotta u ħażina tagħna.

Sinifikat Storiku

Ġesù Kristu m’għandu xejn lid-nisel uman tiegħu. Il-​familja taʼ Ġesù fuq l-​art tistaʼ tassew titqabbel maʼ art niexfa. Maria kienet tifla fqira u sempliċi tal-pajjiż u Ġużeppi kien mastrudaxxa daqstant fqir. Ma kien hemm xejn li Ġesù setaʼ jibbenefika minnu. Kieku twieled f’familja nobbli, kieku kien iben raġel kbir, allura wieħed jista’ jgħid: Ġesù għandu ħafna lill-familja tiegħu. Il-liġi kienet tippreskrivi li l-ġenituri ta’ Ġesù jippreżentaw l-ewwel imwieled tagħhom lill-Mulej wara tlieta u tletin jum u joffru sagrifiċċju għat-tindif ta’ Marija: "Kull raġel li l-ewwel jiftaħ il-ġuf għandu jissejjaħ qaddis għall-Mulej, u biex joffri s-sagrifiċċju, kif jingħad fil-liġi tal-Mulej: par gamiema jew żewġ gamiem żgħar" (Luqa. 2,23-24). Il-fatt li Marija u Ġużeppi ma offrewx ħaruf bħala sagrifiċċju huwa sinjal tal-faqar li fih twieled Ġesù.

Ġesù, l-Iben ta’ Alla, twieled f’Betlehem imma trabba f’Nazaret. Dan il-post kien ġeneralment disprezzat mil-Lhud: «Filippu ra lil Natanael u qallu: Sibna lil dak li dwaru kiteb Mosè fil-liġi u li hu mħabbar ukoll lill-profeti! Huwa Ġesù, iben Ġużeppi; ġej minn Nazaret. Minn Nazaret?” wieġeb Natanael. "X'ġid jista' joħroġ minn Nazaret?" (Ġwanni 1,45-46). Din kienet l-art li fiha trabba Ġesù. Xitla żgħira prezzjuża, warda żgħira, warda, għerq b'tenerezza miġbura mill-art niexfa.

Meta Ġesù ġie fuq l-​art fil-​pussess tiegħu, hu ħass miċħud mhux biss minn Erodi. Il-mexxejja reliġjużi ta’ dak iż-żmien—is-Sadduċej, il-Fariżej, u l-kittieba—żammru tradizzjonijiet ibbażati fuq ir-raġunament uman (Talmud) u poġġewhom fuq il-Kelma t’Alla. «Kien fid-dinja u d-dinja nħolqot permezz tiegħu, imma d-dinja ma għarfitx. Daħal tiegħu, u tiegħu ma laqgħux” (Ġwanni 1,10-11 Bibbja tal-Biċċier). Il- maġġoranza tal- poplu taʼ Iżrael ma aċċettax lil Ġesù, għalhekk fil- pussess tagħhom hu kien għerq minn art niexfa!

Id-dixxipli tiegħu kienu wkoll niexfa. Minn perspettiva tad-dinja, seta’ jaħtar ftit irġiel influwenti mill-politika u n-negozju u, biex ikun fuq in-naħa sigura, ukoll xi wħud mill-Kunsill Għoli, li setgħu tkellmu għalih u ħadu l-kelma: “Imma dak li hu iblah fil- id-dinja, Alla għażel , biex mistħija l-għorrief; u dak li hu dgħajjef fid-dinja Alla għażel li jgħajjat ​​dak li hu b’saħħtu” (1. Korintin 1,27). Ġesù mar lejn id-​dgħajjes tas-​sajd fuq il-​Baħar taʼ Galilea u għażel irġiel sempliċi bi ftit edukazzjoni.

“Alla l-Missier ma riedx li Ġesù jsir xi ħaġa permezz tad-dixxipli tiegħu, imma li s-segwaċi tiegħu jirċievu kollox bħala rigal permezz ta’ Ġesù!”

Pawlu esperjenza dan ukoll: «Għax deher ċar għalija: meta mqabbel mal-gwadann inkomparabbli li Ġesù Kristu hu Sidti, kull ħaġa oħra tilfet il-valur tagħha. I poġġi dak kollu wara lili għal ġid tiegħu; huwa biss ħmieġ għalija jekk għandi lil Kristu biss” (Filippin 3,8 Tama għal kulħadd). Din hi l-konverżjoni ta’ Pawlu. Huwa kkunsidra l-vantaġġ tiegħu bħala kittieba u Fariżej bħala ħmieġ.

esperjenza b’din il-verità 

Qatt m’għandna ninsew minn fejn ġejna u x’konna waqt li ngħixu f’din id-dinja mingħajr Ġesù. Għażiż qarrej, kif kienet il-konverżjoni tiegħek stess? Ġesù ddikjara, “Ħadd ma jista’ jiġi għandi jekk ma jiġbedx il-Missier li bagħatni” (Ġwanni 6,44 Bibbja tal-Biċċier). Meta Ġesù Kristu ġie biex isalvak, sab art għammiela biex il-grazzja tiegħu tikber f’qalbek? L-art kienet iebsa, niexfa u mejta.Aħna l-bnedmin ma nistgħu nġibu xejn lil Alla ħlief nixfa, nixfa, dnub u falliment. Il-Bibbja tiddeskrivi dan f’termini tad-depravazzjoni tal-laħam tagħna, in-natura umana. Fir-Rumani, Pawlu jitkellem bħala Nisrani konvertit, iħares lura lejn iż-żmien meta kien għadu fil-mod tal-ewwel Adam, jgħix bħala lsir tad-dnub u mifrud minn Alla: “Għax jien naf li fija, jiġifieri fi ġismi, xejn tajjeb jgħammar. Jien għandi rieda, imma ma nistax nagħmel il-ġid” (Rumani 7,18). L-art trid tiġi mħajra b’xi ħaġa oħra: «Hu l-ispirtu li jagħti l-ħajja; il-laħam huwa inutli. Il-kliem li għedtilkom hu spirtu u ħajja” (Ġwanni 6,63).

Il-ħamrija tal-bniedem, il-laħam, ma tajba għal xejn. X’jgħallimna dan? Għandha tikber fjura fuq id-dnub u l-qalb iebsa tagħna? Il-ġilju tal-penitenza forsi? Aktar bħal fjura mnixxfa tal-gwerra, mibegħda u qerda. Minn fejn għandha tiġi? Mill-ħamrija niexfa? Dak impossibbli. Ħadd ma jista’ minnu nnifsu jindem, iġib indiema jew fidi! Għaliex? Għax konna mejta spiritwalment. Jeħtieġ miraklu biex tagħmel dan. Fid-deżert ta’ qalbna niexfa, Alla ħawwel rimja mis-sema—jiġifieri riġenerazzjoni spiritwali: “Imma jekk Kristu jkun fikom, il-ġisem hu mejjet fid-dnub, imma l-ispirtu ħaj fis-sewwa” (Rumani 8,10). Fl-art ta’ ħajjitna, fejn l-ebda tkabbir spiritwali mhu possibbli, Alla ħawwel l-Ispirtu s-Santu tiegħu, il-ħajja ta’ Ġesù Kristu. Din hija pjanta li qatt ma tista’ tintrefa’ fuqha.

Alla ma jagħżelx għax in-nies jagħżlu li jagħmlu hekk jew jistħoqqilhom li jagħmlu hekk, imma għax jagħmel dan bi grazzja u mħabba. Is-salvazzjoni tiġi kompletament minn idejn Alla mill-bidu sat-tmiem. Fl-aħħar mill-aħħar, lanqas il-bażi tad-deċiżjoni tagħna favur jew kontra l-fidi Nisranija tiġi minna nfusna: “Għax bil-grazzja intom salvati permezz tal-fidi, u dan mhux minnkom infuskom: huwa don ta’ Alla, mhux tal-għemejjel, biex ma jiftaħar ħadd. " (Efesin 2,8-9th).

Kieku xi ħadd jista’ jiġi salvat permezz tal-fidi fi Kristu u l-għemejjel tajbin tiegħu stess, allura jkollna s-sitwazzjoni assurda li hemm żewġ Salvaturi, Ġesù u l-midneb. Il-konverżjoni kollha tagħna ma tirriżultax mill-fatt li Alla sab kundizzjonijiet tajbin daqshekk fina, imma għoġbu jħawwel l-ispirtu tiegħu fejn xejn ma jista’ jikber mingħajru. Imma l-miraklu tal-mirakli hu: Il-pjanta tal-grazzja tbiddel il-ħamrija ta’ qalbna! Minn ħamrija li qabel kienet għerja tikber l-indiema, l-indiema, il-fidi, l-imħabba, l-ubbidjenza, il-qdusija u t-tama. Il-grazzja ta’ Alla biss tista’ tagħmel dan! Qed tifhem? Dak li jħawwel Alla mhuwiex dipendenti fuq il-ħamrija tagħna, iżda viċi versa.

Permezz tan-nebbieta, Ġesù Kristu, li jgħammar fina mill-Ispirtu s-Santu, aħna nagħrfu l-isterilità tagħna u naċċettaw bi gratitudni d-don tal-grazzja Tiegħu. L-art niexfa, il-ħamrija għerja, tirċievi ħajja ġdida permezz ta’ Ġesù Kristu. Dik hi l-grazzja ta’ Alla! Ġesù spjega dan il-​prinċipju lil Indrì u lil Filippu: “Jekk il-​qamħ tal-​qamħ ma jaqax fl-​art u jmut, jibqaʼ waħdu; imma meta tmut, tagħti ħafna frott” (Ġwanni 12,24).

Il-Kristu fina, il-qamħ mejta tal-qamħ, huwa s-sigriet tal-ħajja tagħna u t-tkabbir spiritwali tagħna: «Intom titlob prova li Kristu jitkellem fija, li mhux dgħajjef magħkom, imma qawwi fostkom. Għax għalkemm kien msallab fid-dgħjufija, iżda jgħix bil-qawwa ta’ Alla. U għalkemm aħna dgħajfin fih, madankollu ngħixu miegħu bil-qawwa ta’ Alla għalikom. Eżaminaw lilkom infuskom jekk intix fil-fidi; iċċekkja lilek innifsek! Jew ma tagħrfux infuskom li Ġesù Kristu hu fikom?” (2. Korintin 13,3-5). Jekk ma tieħux is-siwi tiegħek mingħand Alla, imma mill-art għerja, xi ħaġa oħra għajr Alla, int tmut u tibqa’ mejjet. Tgħix b’suċċess għax il-qawwa ta’ Ġesù taħdem bil-qawwa fik!

kliem ta’ inkoraġġiment 

Il-parabbola toffri kliem ta’ inkoraġġiment lil dawk kollha li, wara l-konverżjoni, jiskopru l-għerja u d-dnub tagħhom stess. Inti tara d-defiċits ta 'wara Kristu tiegħek. Tħossok bħad-deżert għeri, l-aridità totali, b’ruħ niexfa ta’ awto-rekriminazzjoni, ħtija, tmaqdir u falliment, bla frott u nixfa.  

Ġesù għala ma jistennax l-​għajnuna tal-​midneb biex isalvah? “Għax għoġbu lil Alla li jagħmel il-milja kollha fih tgħammar f’Ġesù” (Kolossin 1,19).

Meta l-milja kollha tgħammar f’Ġesù, hu ma għandu bżonn l-ebda kontribut mingħandna, u lanqas ma jistenna. Kristu hu kollox! Dan jagħtik cheer tajba? “Imma dan it-teżor għandna f’reċipjenti tal-fuħħar, biex il-qawwa ikbar tkun mingħand Alla u mhux minna” (2. Korintin 4,7).

Minflok, huwa l-ferħ ta’ Ġesù li jidħol fi qlub vojta u jimlihom bl-imħabba tiegħu. Huwa jieħu gost jaħdem fuq qlub iffriżati u jagħmilhom jaqbdu mill-ġdid permezz tal-imħabba spiritwali tiegħu. Hija l-ispeċjalità tiegħu li jagħti l-ħajja lill-qlub mejta. Qed tgħix fi kriżi ta’ fidi, mimlija provi u dnub? Huwa kollox iebes, niexef u niexef miegħek? L-ebda ferħ, l-ebda fidi, l-ebda frott, l-ebda imħabba, l-ebda nar? Kollox nixef? Hemm wegħda mill- isbaħ: “Hu mhux se jkisser il- qasba mbenġla, u lanqas jaqtaʼ l- ftila tispiċċa. Bil-fedeltà jwettaq il-ġudizzju” (Isaija 42,3).

Ftila smoldering waslet biex tintefa kompletament. M’għadux iġorr fjamma għax ix-xama’ qed tifgah. Din is-sitwazzjoni hija tajba għal Alla. Biex jidħol fl-art niexfa tiegħek, f’qalbek tibki, jixtieq iħawwel l-għerq divin tiegħu, nislu, Ġesù Kristu. Għażiż qarrej, hemm tama mill-isbaħ! “U dejjem il-Mulej imexxik, u f’art niexfa jimliek, u jsaħħaħlek għadam. U tkunu bħal ġnien imsaqqa, u bħal għajn ta’ ilma li l-ilma tagħha ma jqarraqx” (Isaija 5).8,11). Alla jaġixxi b’tali mod li hu biss jieħu l-glorja. Huwa għalhekk li Ġesù tat-twelid kiber bħal rimja f’ħamrija niexfa u mhux f’ħamrija għanja.

minn Pablo Nauer

 Il-bażi għal dan l-artiklu hija l-priedka ta’ Charles Haddon Spurgeon, li għamel fl-13. Ottubru 1872 kien żamm.