Id-dħul tal-Mulej

459 il-miġja tal-mulejX'taħseb li jkun l-akbar avveniment li jista 'jiġri fix-xena dinjija? Gwerra dinjija oħra? L-iskoperta ta 'kura għal marda terribbli? Il-paċi fid-dinja, darba għal dejjem? Forsi l-kuntatt ma 'intelliġenza extraterrestri? Għal miljuni ta ’Nsara, it-tweġiba għal din il-mistoqsija hija sempliċi: l-akbar ġrajja li qatt isseħħ hija t-tieni miġja ta’ Ġesù Kristu.

Il-messaġġ ċentrali tal-Bibbja

L-istorja biblika kollha tat-Testment il-Qadim tiffoka fuq il-miġja ta’ Ġesù Kristu bħala Salvatur u Sultan. Kif deskritt f’Ġenesi 1, l-ewwel ġenituri tagħna kissru r-relazzjoni tagħhom m’Alla permezz tad-dnub. Madankollu, Alla bassar il-​miġja taʼ Feddej biex ifejjaq dan il-​ksur spiritwali. Lis-serp li ttanta lil Adam u Eva biex jidnub, Alla qal: “U npoġġi l-għedewwa bejnek u l-mara, u bejn nislek u niselha; hu jħabbatlek rasek, u int tfarraklu għarqub” (Ġen 3,15). Din hija l-ewwel profezija fil-Bibbja ta’ Salvatur li jegħleb il-qawwa tad-dnub, li d-dnub u l-mewt jeżerċitaw fuq il-bniedem. "Hu se jfarrak rasek." Kif għandu jiġri dan? Permezz tal-mewt tas-sagrifiċċju tal-Feddej Ġesù: “Int tigdmu għarqub”. Hu wettaq din il-​profezija fl-​ewwel miġja tiegħu. Ġwanni l-Battista għaraf bħala “l-Ħaruf ta’ Alla, li jneħħi d-dnub tad-dinja” (Ġwanni 1,29). Il-Bibbja turi ċ-ċentralità tal-inkarnazzjoni ta’ Alla fl-ewwel miġja ta’ Kristu u d-dħul ta’ Ġesù fil-ħajja ta’ dawk li jemmnu issa. B’ċertezza tgħid ukoll li Ġesù se jerġa’ jiġi, b’mod viżibbli u b’qawwa kbira. Tabilħaqq, Ġesù jiġi b’modi differenti fi tliet modi:

Ġesù diġà ġie

Aħna l-bnedmin neħtieġu l-fidwa t’Alla – is-salvazzjoni Tiegħu – għax ilkoll dnibna u ġibna l-mewt fuqna fid-dinja. Ġesù għamel din is-salvazzjoni possibbli billi miet flokna. Pawlu kiteb, “Għax Alla għoġbu li l-milja kollha tgħammar fih, u li permezz tiegħu rrikonċilja kollox miegħu, sew fuq l-art u sew fis-sema, billi għamel il-paċi permezz ta’ demmu fuq is-salib” (Kolossin) 1,19-20). Ġesù fejjaq il-ksur li seħħ fil-Ġnien tal-Għeden. Bis-sagrifiċċju tiegħu l-familja umana tiġi rikonċiljata ma’ Alla.

Il-profeziji tat-Testment il-Qadim jirreferu għas-saltna ta’ Alla. It-Testment il-Ġdid jibda b’Ġesù jippriedka “l-aħbar it-tajba ta’ Alla”: “Iż-żmien tlesta, u s-saltna t’Alla waslet,” qal (Mk. 1,14-15). Ġesù, is-Sultan ta’ dik is-saltna, mexa fost il-bnedmin u offra “sagrifiċċju wieħed u għal dejjem għall-ħtija tad-dnub” (Lhud 10,12 Traduzzjoni ġdida ta’ Ġinevra). Qatt m’għandna nissottovalutaw l-importanza tal-inkarnazzjoni, il-ħajja u l-ministeru ta’ Ġesù xi 2000 sena ilu.

Ġesù ġej issa

Hemm aħbar tajba għal dawk li jemmnu fi Kristu: “Intom ukoll kont mejta fil-ħtijiet u d-dnubiet tagħkom li qabel kont tgħixu b’mod din id-dinja... Imma Alla, li hu għani fil-ħniena, għandu fl-Imħabba kbira tiegħu li biha. ħabbna, anki lilna li konna mejta fid-dnubiet, ħajjin ma’ Kristu – bil-grazzja intom salvati” (Efesin 2,1-2; 4-5).

“Alla qajjimna magħna u waqqafna fis-sema fi Kristu Ġesù, biex fiż-żminijiet li ġejjin juri l-għana kbira tal-grazzja tiegħu permezz tal-qalb tajba tiegħu magħna fi Kristu Ġesù” (versi 6-7). Din is-silta tiddeskrivi l-kundizzjoni preżenti tagħna bħala segwaċi ta’ Ġesù Kristu!

Meta l-Fariżej staqsew meta se tiġi s-saltna t’Alla, Ġesù wieġeb: “Is-saltna t’Alla ma tiġix bl-osservazzjoni; lanqas ma jgħidu: Ara, hawn! jew: Hemmhekk! Għax ara, is-saltna ta’ Alla tinsab f’nofskom” (Luqa 1 Kor7,20-21). Ġesù Kristu ġab is-saltna ta’ Alla fil-persuna tiegħu. Ġesù jgħix fina issa (Galatin 2,20). Permezz ta’ Ġesù fina, Huwa jespandi l-influwenza tas-saltna ta’ Alla. Il- miġja u l- ħajja tiegħu fina jippreparaw ir- rivelazzjoni finali tas- saltna t’Alla fuq l- art fit- tieni miġja taʼ Ġesù.

Għaliex Ġesù jgħix fina issa? Ninnutaw: “Għax bil-grazzja intom salvajtu permezz tal-fidi, u dan mhux minnkom infuskom: huwa don ta’ Alla, mhux ta’ għemejjel, biex ma jiftaħar ħadd. Għax aħna l-opra tiegħu, maħluqa fi Kristu Ġesù għall-għemejjel tajbin, li Alla ħejja minn qabel biex nimxu fihom” (Efesin 2,8-10). Alla salvana bil-grazzja, mhux bl-isforzi tagħna stess. Għalkemm ma nistgħux naqilgħu s-salvazzjoni bl-għemejjel, Ġesù jgħix fina sabiex inkunu nistgħu nagħmlu l-għemejjel tajbin issa u b’hekk nigglorifikaw lil Alla.

Ġesù jerġa 'jiġi

Wara l-qawmien ta’ Ġesù, meta d-dixxipli tiegħu rawh jitla’, żewġ anġli staqsewhom: “Għaliex qegħdin hemm intom tħarsu ’l fuq lejn is-sema? Dan Ġesù, li ġie mtella’ minn għandkom fis-sema, jerġa’ jiġi bħalma rajtu jidħol fis-sema” (Atti 1,11). Iva, Ġesù jerġa’ jiġi.

Fl-ewwel miġja tiegħu, Ġesù ħalla xi profeziji messjaniċi ma twettqux. Din kienet waħda mir-raġunijiet għala ħafna Lhud ċaħduh. Huma stennew lill- Messija bħala eroj nazzjonali li kien se jeħlishom mill- ħakma Rumana. Imma l-​Messija kellu jiġi l-​ewwel biex imut għall-​bnedmin kollha. Iktar tard biss kien se jerġaʼ lura bħala sultan rebbieħ, mhux biss jgħolli lil Iżrael, imma jpoġġi s-saltna ta’ dejjem tiegħu fuq is-saltniet kollha ta’ din id-dinja. “Is-saltniet tad-dinja ġew għand Sidna u għand Kristu, u hu jsaltan għal dejjem ta’ dejjem” (Rivelazzjoni 11,15).

Ġesù qal: “Meta mmur inħejjilkom post, nerġa’ niġi u nieħuk għandi nnifsi, biex tkunu fejn jien” (Ġwanni 14,3). Iktar tard, l-appostlu Pawlu kiteb lill-knisja: “Il-Mulej innifsu jinżel mis-sema b’ħoss ta’ kmand, b’ħoss ta’ leħen l-arkanġlu u b’daqq tat-tromba t’Alla” (1 Tess. 4,16). Fit-tieni miġja ta’ Ġesù, il-ġusti li mietu, jiġifieri dawk li jemmnu li fdaw ħajjithom f’idejn Ġesù, se jitqajmu għall-immortalità, u dawk li jemmnu li jkunu għadhom ħajjin meta Ġesù jirritorna jinbidlu għall-immortalità. Kollha se jmorru jiltaqgħu miegħu fis-sħab (vv. 16-17; 1. Korintin 15,51-54).

Imma meta?

Matul is-sekli, l-ispekulazzjonijiet dwar it-tieni miġja ta’ Kristu ħolqu għadd kbir ta’ tilwim – u diżappunti bla għadd hekk kif ix-xenarji varji tal-bassara wrew li kienu żbaljati. Li nenfasizzaw iżżejjed “meta Ġesù jerġa’ lura” jista’ jtellifna mill-fokus ċentrali tal-evanġelju. Din hija l-ħidma tal-fidwa ta’ Ġesù għan-nies kollha, imwettqa permezz ta’ ħajtu, mewt, irxoxt, u tferrigħ ta’ grazzja, imħabba u maħfra tiegħu bħala l-Qassis il-Kbir tagħna tas-sema. Tant nistgħu ninqabdu fl-ispekulazzjoni profetika li jonqsu milli nwettqu r-rwol leġittimu tal-Kristjani bħala xhieda fid-dinja. Pjuttost, irridu nagħtu eżempju tal- mod taʼ ħajja mħabba, ħanin, u ċċentrata fuq Ġesù u nxandru l- aħbar tajba tas- salvazzjoni.

L-attenzjoni tagħna

Impossibbli li tkun taf meta Kristu jerġa’ jiġi u għalhekk irrilevanti meta mqabbel ma’ dak li tgħid il-Bibbja. Fuq xiex għandna niffukaw? L-aħjar li tkun lest meta jerġa’ jiġi Ġesù, kull meta jiġri hekk! “Għalhekk intom ukoll iżżommu lilkom infuskom lesti,” qal Ġesù, “għax Bin il-bniedem ġej fi żmien li ma tistennux” (Mattew 24,44 Traduzzjoni ġdida ta’ Ġinevra). “Imma min jissaporti sal-aħħar isalva.” (Mattew 24,13 Traduzzjoni ġdida ta’ Ġinevra). L-enfasi tal-Bibbja hija dejjem fuq Ġesù Kristu. Għalhekk, ħajjitna bħala segwaċi taʼ Kristu għandha ddur madwaru. Ġesù ġie fuq l-art bħala bniedem u Alla. Huwa jasal għandna l-fidili issa permezz tal-għammar ġewwa l-Ispirtu s-Santu. Ġesù Kristu se jerġa’ jiġi fil-glorja “biex ibiddel il-ġisimna frustrat tagħna, biex inkunu bħall-ġisem glorjuż tiegħu” (Filippin 3,21). Imbagħad “il-ħolqien ukoll jinħeles mill-jasar tal-korruzzjoni fil-libertà glorjuża ta’ wlied Alla” (Rumani 8,21). Iva, niġi dalwaqt, jgħid is-Salvatur tagħna. Bħala dixxipli ta’ Kristu aħna lkoll inwieġbu b’vuċi waħda: “Ammen, iva, ejja, Mulej Ġesù!” (Apokalissi 22,20).

minn Norman L. Shoaf


pdfId-dħul tal-Mulej