L-Evanġelju - L-Istedina Tiegħek għar-Renju ta ’Alla

492 stedina għar-renju ta 'alla

Kulħadd għandu idea tat-tajjeb u l-ħażin, u kulħadd għamel ħażin anke bl-immaġinazzjoni tiegħu stess. “Li tiżbalja hu bniedem,” jgħid qawl magħruf. Kulħadd iddiżappunta ħabib, kiser wegħda, weġġa’ s-sentimenti ta’ xi ħadd f’xi punt. Kulħadd jaf sentimenti ta’ ħtija.

Allura n-nies ma jridux ikollhom x’jaqsmu ma’ Alla. Ma jridux jum taʼ ġudizzju għax jafu li ma jistgħux joqogħdu quddiem Alla b’kuxjenza nadifa. Jafu li għandhom jobduh, imma jafu wkoll li ma kinux. Huma mistħija u jħossuhom ħatja. Kif jista’ jinfeda d-dejn tagħhom? Kif tippurifika s-sensi? "Il-maħfra hija divina," tikkonkludi l-kelma prinċipali. Huwa Alla nnifsu li jaħfer.

Ħafna nies jafu din il-kelma, imma ma jemmnux li Alla hu Alla biżżejjed biex jaħfer dnubiethom. Xorta tħossok ħati. Huma għadhom jibżgħu mid-dehra ta ’Alla u mill-jum tal-ġudizzju.

Imma Alla deher qabel - fil-persuna ta ’Ġesù Kristu. Ġie mhux biex jikkundanna imma biex isalva. Huwa ġab messaġġ ta ’maħfra u miet fuq salib biex jiggarantixxi li nistgħu ninħafru.

Il-messaġġ ta ’Ġesù, il-messaġġ tas-salib, huwa aħbar tajba għal dawk li jħossuhom ħatja. Ġesù, Alla u bniedem f’daqqa, ħa l-kastig tagħna fuqu nnifsu. Il-maħfra tingħata lil dawk kollha umli biżżejjed biex jemmnu l-evanġelju ta ’Ġesù Kristu. Għandna bżonn din l-aħbar tajba. L-evanġelju ta ’Kristu jġib paċi tal-moħħ, hena u rebħa personali.

L-evanġelju reali, l-aħbar it-tajba, huwa l-evanġelju li ppriedka Kristu. L-appostli ppriedkaw l-istess evanġelju: Ġesù Kristu msallab (1. Korintin 2,2), Ġesù Kristu fl-Insara, it-tama tal-glorja (Kolossin 1,27), il-qawmien mill-imwiet, il-messaġġ ta’ tama u fidwa għall-umanità. Dan hu l-evanġelju tas-saltna t’Alla li ppriedka Ġesù.

L-aħbar it-tajba għan-nies kollha

“Wara li Ġwanni ttieħed priġunier, Ġesù wasal il-Galilija u xxandar l-Evanġelju ta’ Alla, u qal: “Iż-żmien seħħ, u s-saltna ta’ Alla waslet. Indmu u emmnu fl-evanġelju” (Mk 1,14”15). Dan l-evanġelju li ġab Ġesù huwa l-“aħbar it-tajba” – messaġġ “qawwi” li jibdel u jittrasforma l-ħajjiet. L-Evanġelju mhux biss jikkundanna u jikkonverti, imma fl-aħħar mill-aħħar iħarbat lil dawk kollha li jopponuh. L-Evanġelju huwa “l-qawwa ta’ Alla għas-salvazzjoni ta’ kull min jemmen” (Rumani 1,16). L-Evanġelju huwa l-istedina ta’ Alla biex ngħixu fuq livell kompletament differenti. L-aħbar it-tajba hija li għandna wirt li se jkun għal kollox tagħna meta Kristu jerġa’ lura. Hija wkoll stedina għal realtà spiritwali li tissaħħaħ li issa tista’ tkun tagħna. Pawlu jsejjaħ l-Evanġelju “Evanġelju” gelium ta’ Kristu” (1. Korintin 9,12).

“Evanġelju ta’ Alla” (Rumani 1 Kor5,16) u “Evanġelju tal-paċi” (Efesin 6,15). Jibda minn Ġesù, jibda jiddefinixxi mill-ġdid il-ħarsa Lhudija tas-saltna ta’ Alla, billi jiffoka fuq it-tifsira universali tal-ewwel miġja ta’ Kristu. Pawlu jgħallem li Ġesù li mexa fit-toroq fit-trab tal-Lhudija u l-Galilija huwa issa Kristu rxoxt, li qiegħed fuq il-lemin ta’ Alla u hu “l-kap tas-setgħat u l-awtoritajiet kollha” (Kolossin) 2,10). Skont Pawlu, il-mewt u l-qawmien ta’ Ġesù Kristu jiġu “l-ewwel” fl-Evanġelju; huma l-ġrajjiet ewlenin fil-pjan t'Alla (1. Korintin 15,1-11). L-evanġelju huwa l-aħbar it-tajba għall-foqra u l-oppressi.L-istorja għandha skop. Fl-aħħar, il-liġi se tirbaħ, mhux il-poter.

L-id imtaqqba trijonfat fuq il-ponn korazzat. Is-saltna tal-ħażen tagħti lok għas-saltna ta ’Ġesù Kristu, ordni ta’ affarijiet li l-Insara diġà qed jesperjenzaw parzjalment.

Pawlu enfasizza dan l-​aspett tal-​evanġelju lill-​Kolossin: “Irringrazzjaw bil-​ferħ lill-​Missier, li kkwalifikakom għall-​wirt tal-​qaddisin fid-​dawl. Hu ħelisna mill-qawwa tad-dlam u daħħalna fis-saltna ta’ Ibnu l-maħbub, fejn għandna l-fidwa, li hija l-maħfra tad-dnubiet” (Kolossin) 1,12 u 14).

Għall-insara kollha, l-evanġelju huwa u kien realtà preżenti u tama futura. Kristu Rxoxt, il-Mulej hu maż-żmien, l-ispazju u dak kollu li jiġri hawn isfel huwa l-ġellied għall-insara. Hu li ġie mgħolli s-sema huwa s-sors omnipresenti tal-qawwa (Efes3,20-21th).

L-aħbar tajba hija li Ġesù Kristu għeleb kull ostaklu fil-ħajja mortali Tiegħu. It-triq tas-salib hija triq iebsa imma rebbieħa lejn is-saltna ta’ Alla. Huwa għalhekk li Pawlu jista’ jiġbor fil-qosor l-Evanġelju, “Għax jien ħsibt li ma naf xejn fostkom ħlief Ġesù Kristu waħdu, u lilu msallab” (1. Korintin 2,2).

It-treġġigħ lura kbir

Meta Ġesù deher fil-Galilija u ppriedka l-evanġelju bil-ħerqa, hu stenna tweġiba. Jistenna wkoll tweġiba mingħandna llum. Imma l-istedina ta’ Ġesù biex jidħol fis-saltna ma nżammetx fil-vakwu. Is-​sejħa taʼ Ġesù għas-​saltna t’Alla kienet akkumpanjata minn sinjali u għeġubijiet impressjonanti li ġagħlu pajjiż li kien qed ibati taħt il-​ħakma Rumana jqum bil-​qiegħda u jinnota. Din hija raġuni waħda għala Ġesù kellu bżonn jiċċara dak li ried ifisser bis-saltna t’Alla. Il- Lhud taʼ żmien Ġesù kienu qed jistennew mexxej li jġib lill- ġens tagħhom lura għall- glorja taʼ żmien David u Salamun. Iżda l-messaġġ ta’ Ġesù kien “doppjament rivoluzzjonarju,” jikteb l-istudjuż ta’ Oxford NT Wright. L-ewwel, hu ħa l-istennija komuni li superstat Lhudi jwarrab il-madmad Ruman u biddel f’xi ħaġa kompletament differenti. Hu biddel it-tama popolari għal-ħelsien politiku f’messaġġ ta’ salvazzjoni spiritwali: l-evanġelju!

“Is-saltna ta’ Alla tinsab fil-qrib, donnu qal, imma mhix kif immaġinat int”. Ġesù ħasad lin-​nies bil-​konsegwenzi tal-​aħbar tajba tiegħu. “Imma ħafna li huma l-ewwel ikunu l-aħħar, u l-aħħar ikunu l-ewwel” (Mattew 19,30).

“Hekk ikun hemm il-biki u t-tgaqqis tas-snien,” qal lil sħabu Lhud, “meta taraw lil Abraham, lil Iżakk, lil Ġakobb u lill-profeti kollha fis-saltna ta’ Alla, imma intom titkeċċew barra” (Luqa 1).3,28).

L-ikla l-kbira kienet għal kulħadd (Luqa 14,16-24). Il-Ġentili kienu wkoll mistiedna fis-saltna ta’ Alla. U t-tieni ma kienx inqas rivoluzzjonarju.

Dan il-profeta ta’ Nazaret donnu kellu ħafna ħin għal dawk li m’għandhomx il-liġi – mil-lebbrużi u l-iskejjen sa dawk li jġorru t-taxxi rgħiba – u kultant anke l-oppressori Rumani mibgħuda. L- aħbar tajba li ġab Ġesù kienet tikkontradixxi kull aspettattiva, anke dawk tad- dixxipli leali tiegħu ( Luqa 9,51-56). Għal darb’oħra Ġesù qal li s-saltna li kienet tistenniehom fil-futur kienet diġà preżenti b’mod dinamiku fl-azzjoni. Wara episodju partikolarment drammatiku qal: “Imma jekk inkeċċi l-ispirti ħżiena b’subgħajk Alla, allura s-saltna ta’ Alla ġiet fuqkom” (Luqa 11,20). Fi kliem ieħor, in-nies li raw il-ministeru ta’ Ġesù raw il-preżent tal-futur. B’mill-inqas tliet modi, Ġesù qaleb l-aspettattivi attwali ta’ taħt fuq:

  • Ġesù għallem l- aħbar tajba li s- saltna t’Alla hija rigal—il- ħakma t’Alla li diġà ġabet il- fejqan. Allura Ġesù waqqaf is- “sena tal-favur tal-Mulej” (Luqa 4,19; Isaija 61,1-2). Iżda “ammessi” fl-imperu kienu l-għajjien u mtaqqla, il-foqra u tallaba, it-tfal delinkwenti u l-kolletturi tat-taxxa penitenti, whores penitenti u diżfittiti soċjali. Għan-nagħaġ suwed u n-nagħaġ mitlufa spiritwalment, hu ddikjara lilu nnifsu r-ragħaj tagħhom.
  • L-aħbar tajba ta’ Ġesù kienet hemm ukoll għal dawk li kienu lesti li jduru lejn Alla permezz tal-indiema sinċiera. Dawn il-midinbin li jindmu sinċerament kienu jsibu f’Alla Missier ġeneruż, jiskannja l-orizzont għal uliedu u bniet mitluqin u jarahom meta jkunu “bogħod” (Luqa 1 Kor.5,20). L-aħbar it-tajba tal-evanġelju fissret li kull min jgħid mill-qalb, “Alla jkun ħanin għalija midneb” (Luqa 1 Kor.8,13) u sinċerament ifisser dan, isib smigħ ta 'kompassjoni ma' Alla. Dejjem. “Itlob u jingħatalkom; fittex u ssib; ħabbat u tinfetaħ għalikom” (Luqa 11,9). Għal dawk li emmnu u daru mit-toroq tad-dinja, din kienet l-aqwa aħbar li setgħu jisimgħu.
  • L-evanġelju ta ’Ġesù fisser ukoll li xejn ma jista’ jwaqqaf ir-rebħa tas-saltna li ġab Ġesù, anke jekk qisha l-oppost. Din is-saltna tiltaqa 'ma' oppożizzjoni ħarxa u bla ħniena, iżda fl-aħħar mill-aħħar tirbaħ fil-qawwa u l-glorja sopranaturali.

Kristu qal lid-dixxipli tiegħu: “Meta Bin il-bniedem jiġi fil-glorja tiegħu, u l-anġli kollha miegħu, imbagħad joqgħod fuq it-tron glorjuż tiegħu, u l-ġnus kollha jinġabru quddiemu. U jifridhom lil xulxin bħalma ragħaj jifred in-nagħaġ mill-mogħoż” (Mattew 2).5,31-32th).

Għalhekk l-aħbar it-tajba ta’ Ġesù kellha tensjoni dinamika bejn dak “diġà” u dak “għadu mhux”. L-evanġelju tas-saltna rrefera għas-saltna t’Alla li issa kienet fis-seħħ—“l-għomja jaraw, u ż-zopop jimxu, il-lebbrużi jitnaddfu, u t-torox jisimgħu, il-mejtin iqajmu, u l-foqra jxandar l-Evanġelju” ( Mattew 11,5).

Imma s-saltna “għadha ma kinitx” fis-sens li t-twettiq sħiħ tagħha kien għadu ġej. Li nifhmu l-Evanġelju jfisser li wieħed jifhem dan l-aspett doppju: minn naħa l-preżenza mwiegħda tar-Re li diġà jgħix fost il-poplu tiegħu u min-naħa l-oħra t-tieni miġja drammatika tiegħu.

L-aħbar it-tajba tas-salvazzjoni tiegħek

Il-missjunarju Pawlu għen biex jibda t-tieni moviment kbir tal-evanġelju—il-firxa tiegħu minn Lhudija ċkejkna sad-dinja Greko-Rumana kkultivata ħafna ta’ nofs l-ewwel seklu. Pawlu, il-persekutur tal-Insara kkonvertit, iwassal id-dawl li jgħami tal-evanġelju permezz tal-priżma tal-ħajja ta’ kuljum. Filwaqt li jfaħħar lil Kristu glorifikat, huwa wkoll imħasseb bl-implikazzjonijiet prattiċi tal-evanġelju. Minkejja l-oppożizzjoni fanatika, Pawlu wassal lil Kristjani oħra s-sinifikat isbaħ tal-ħajja, il-mewt u l-qawmien ta’ Ġesù: “Intom, li darba kont barranin u għedewwa f’għemejjel ħżiena, issa tpattihom permezz tal-mewt ta’ ġismu mortali, sabiex hu jippreżentaw lilkom infuskom qaddisin u bla ħtija u bla tebgħa quddiem wiċċu; jekk biss tibqa’ fil-fidi, stabbilita u soda, u ma titbiegħedx mit-tama tal-evanġelju li smajtu u li hija mxandra lil kull ħlejqa taħt is-sema. Jien Pawlu sirt il-qaddej tiegħu” (Kolossin 1,21u 23). Rikonċiljati. Bla difetti. Grazzja. Salvazzjoni. Maħfra. U mhux biss fil-futur, imma hawn u issa. Dak hu l-Evanġelju ta’ Pawlu.

L-irxoxt, il-qofol li għalih is-Sinottiċi u Ġwanni wasslu lill-qarrejja tagħhom (Ġw 20,31), jistabbilixxi l-qawwa interjuri tal-evanġelju ħielsa għall-ħajja ta ’kuljum tan-Nisrani. Il-qawmien ta ’Kristu jikkonferma l-Evanġelju.

Għalhekk, Paul jgħallem, dawk il-ġrajjiet fil-Lhudija 'l bogħod jagħtu tama lill-bnedmin kollha: “Jien m'iniex mistħija mill-evanġelju; għax hija l-qawwa ta’ Alla li ssalva lil kull min jemmen fiha, l-ewwel il-Lhud u wkoll il-Griegi. Għax fiha tidher il-ġustizzja ta’ Alla, li hi minn fidi għal fidi. (Rumani 1,16-17th).

Sejħa biex ngħixu l-futur hawn u issa

L-appostlu Ġwanni jżid dimensjoni oħra lill-evanġelju. Hija turi lil Ġesù bħala d-“dixxiplu li kien iħobb” (Ġwanni 19,26), ftakar fih, raġel b’qalb ta’ ragħaj, mexxej tal-knisja b’imħabba profonda għan-nies bl-inkwiet u l-biżgħat tagħhom.

“Ġesù għamel ħafna sinjali oħra quddiem id-​dixxipli tiegħu li mhumiex miktubin f’dan il-​ktieb. Imma dawn inkitbu biex temmnu li Ġesù hu l-Kristu, l-Iben ta’ Alla, u biex billi temmen ikollok il-ħajja f’ismu” (Ġwanni 20,30:31).

L-essenza tal-preżentazzjoni ta’ Ġwanni tal-Evanġelju hija l-istqarrija notevoli: “biex bil-fidi jkollkom il-ħajja”. Ġwanni jwassal b’mod sabiħ aspett ieħor tal-evanġelju: Ġesù Kristu f’mumenti tal-akbar qrubija personali. Ġwanni jagħti rendikont ħaj tal-​preżenza personali u taʼ servizz tal-​Messija.

Fl-Evanġelju ta’ Ġwanni niltaqgħu ma’ Kristu li kien predikatur pubbliku qawwi (Ġwanni 7,37-46). Naraw lil Ġesù sħun u ospitabbli. Mill-istedina tiegħu, “Ejja u ara!” (Ġwanni 1,39) sal-isfida lil Tumas li jiddubita biex ipoġġi subgħajh fil-ġrieħi ta’ idejh (Ġw 20,27), il-persuna li saret laħam u għexet fostna tintwera b’mod li ma jintesax (Ġwanni 1,14).

In-nies tant ħassewhom milqugħa u komdi ma’ Ġesù li kellhom skambju ħaj miegħu (Ġwanni 6,58). Huma mtedd ħdejh waqt li kielu u jieklu mill-istess platt3,23-26). Tant iħobbuh li malli rawh għamu lejn il-bank biex jieklu flimkien ħut li kien moqli hu stess1,7-14th).

L-Evanġelju ta’ Ġwanni jfakkarna kemm l-Evanġelju jdur madwar Ġesù Kristu, l-eżempju tiegħu u l-ħajja ta’ dejjem li nirċievu permezz tiegħu (Ġwanni 10,10).

Tfakkarna li mhux biżżejjed li nippridkaw l-evanġelju. Irridu ngħixuha wkoll. L-appostlu Ġwannes jinkuraġġina: oħrajn jistgħu jintrebħu bl-eżempju tagħna biex jaqsmu magħna l-aħbar tajba tas-saltna t’Alla. Dan ġara lill-mara Samaritana li ltaqgħet ma’ Ġesù Kristu fil-bir (Ġwanni 4,27-30), u Marija ta’ Magdala (Ġw 20,10: 18).

Dak li beka fuq il-qabar ta ’Lazzru, il-qaddej umli li ħasel saqajn id-dixxipli tiegħu, għadu ħaj sal-lum. Hu jagħtina l-preżenza tiegħu permezz tal-abitazzjoni tal-Ispirtu s-Santu:

“Min iħobbni jżomm kelmti; u missieri jħobbu, u aħna nersqu għandu u nagħmlu darna miegħu... La titnikket u tibżax” (Ġwanni 14,23 u 27).

Ġesù qed imexxi b’mod attiv lill-poplu tiegħu llum permezz tal-Ispirtu s-Santu. L-istedina tiegħu hija personali u inkoraġġanti bħal qatt qabel: “Ejja u ara!” (Ġwanni 1,39).

minn Neil Earle


pdfL-Evanġelju - L-Istedina Tiegħek għar-Renju ta ’Alla